Yönetim Felsefesinde Üçüncü Yöntem: Ahmet Yesevi ve Ruhsal Liderlik
Özet Görüntüleme: 71
/ 
PDF İndirme: 30
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10446735Anahtar Kelimeler:
Liderlik, Ruhsal liderlik, Yönetim felsefesi, Divan-ı hikmet, Ahmet YeseviÖzet
Ruhsal liderlik konusu ise son otuz yılda yapılan çalışmaların incelenmesi ile ortaya koyulmuştur. Başka bir ifadeyle ruhsal liderlik kavramı tanımlanmış daha sonra sistematik ve kavramsal düzeyde sırasıyla Ahmet Yesevi’nin ruhsal liderlik yönü, Divan-ı Hikmet adlı eserinde ruhsal liderlik yönünü ortaya koyduğu düşünülen bazı bölümlerin betimsel analizi yönetim felsefesine göre yapılmıştır.
Bu çalışmanın temel amacı batı kültürünün etkisiyle oluşan yönetim felsefesi ile doğu kültüründe oluşan yönetim felsefesi arasındaki durumu lider takipçi boyutuyla ele almak ve farklı görülen noktaları kıyaslamaya çalışmaktır. Bu nedenle çalışmanın odak noktasını doğu kültüründe yönetim felsefesini temsil eden Ahmet Yesevi ve takipçileri oluşturmuştur. Bu sebeple çalışmanın ilk kısmında batıda popüler hale gelen ruhsal liderlik kavramına değinilmiştir. Çalışma kapsamında doğu, batı örgüt kültürü incelerken çeşitli ezoterik yapılara yer verilmiştir. Böylece konunun daha geniş çerçevede anlaşılması hedeflenmiştir. Aynı zamanda çalışmanın yöntemi için; referans olarak Yesevi ’ye ait olduğu birçok tarihçi tarafından kabul edilen divan-ı hikmet adlı eseri konu ile ilgili yerleri esas alınarak incelenmiştir.
Buradan hareketle nitel veri analiz yönteminden yararlanılarak betimsel analiz yöntemi uygulanmıştır. Ahmet Yesevi batının pozitivist ve Platoncu mantığının tek başına yeterli olmadığını ortaya koymuştur. Kendisini ruhsal lider olarak gören takipçilerine holistik (bütünleştirici) bakış açısını tavsiye etmiştir. Bunun sağlanması için gerekli olan temel yönetim felsefeni, akıl, bilgi, aşk ve erdem arasındaki ilişkinin dengeli kurulması olarak ifade etmiştir. Akıl ve bilgi kişinin zahiri (maddi) yönünü ifade ederken; aşk ve erdem kişilerin batıni (manevi) yönünü ifade etmektedir.
Referanslar
Bass, Bernard M. - Avolio, Bruce J. “Transformational leadership and organizational culture”. The International journal of public administration 17/3-4 (1994), 541-554.
Battal, Fetullah - Durmuş, İbrahim. “Modern Ahilik Ölçeği Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi 63 (2017), 71-84.
Cebecioğlu, Ethem. “Hoca Ahmet Yesevî”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 34/1-4 (1993), 87-132.
Covey, S. R. “Principle-centered leadership, New York: Summit”. Creswell, JW (2003). Research design. Qualitative, quantitative and mixed methods.
Farling, Myra L. vd. “Servant leadership: Setting the stage for empirical research”. Journal of leadership studies 6/1-2 (1999), 49-72.
Frager, Robert. Kalp, nefs ve ruh. Sufi Kitap, 2018.
Fry, Louis W. vd. “Spiritual leadership and army transformation: Theory, measurement, and establishing a baseline”. The leadership quarterly 16/5 (2005), 835-862.
Fry, Louis W. “Toward a theory of spiritual leadership”. The leadership quarterly 14/6 (2003), 693-727.
Fry, Louis W. - Nisiewicz, Melissa Sadler. Maximizing the triple bottom line through spiritual leadership. Stanford University Press, 2013.
Gülbeniz Akduman. “Ruhsal Liderlik”. 21. yüzyılda liderlik yaklaşımları, 105.
House, Robert J. - Shamir, Boas. “Toward the integration of transformational, charismatic, and visionary theories.”
Hökelekli, Hayati. “İslam geleneğinde psikoloji kültürü”. İslami Araştırmalar Dergisi 19/3 (2006), 409-421.
Kılıç, Rüya. “Ahmet Yaşar Ocak’ın Eserlerinde İslam Ve Kimlik Meselesi.” Hacettepe University Journal of Turkish Studies/HÜTAD Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Arastirmalari Dergisi 19 (2013).
Kilic, Mahmud Erol. Tasavvufa giriş. Sufi Kitap, 2012.
Koçel, Tamer. İşletme yöneticiliği: yönetim ve organizasyon, organizasyonlarda davranış, klasik, modern, çağdaş ve güncel yaklaşımlar. Arıkan Basım Yayınları, 2007.
Kouzes, James M. - Posner, Barry Z. “Credibility. San Francisco: Jose Bass”. Inc. Publisher.
Köprülü, Mehmet Fuat - Köprülü, Orhan F. “Türk edebiyatı’nda ilk mutasavvıflar”. (No Title).
Kurnaz, Cemal. “Abdülkerim bin Şeyh Mûsâ Makâlât-ı Seyyid Hârûn”. İstanbul: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Moxley, Russ S. “Leadership and spirit: Breathing new vitality and energy into individuals and organizations”. (No Title).
Northouse, Peter G. Leadership: Theory and practice. Sage publications, 2021.
Okuyucu, Cihan. “Hazînî, Cevâhirü’l-ebrâr min emvâci’l-bihâr”. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Gevher Nesibe Tıp Tarihi Enstitüsü.
Özden, H. Ömer. “Yahya Kemal ve tasavvuf”. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 1/1 (2015), 97-123.
Özköse, Kadir. “Anadolu Erenlerinden Ahi Evran-I Veli”. Istanbul Sabahattin Zaim University, 2022.
Pfeffer, Jeffery. “Business and the spirit. Handbook of workplace spirituality and organizational performance”. New York: ME Sharpe, 2003.
Rabbânî, İmâm-I. “Ariflerin Halleri”. Çev.: Necdet Tosun, İkinci Baskı, İstanbul: Sufi Kitap, 2010.
Şahin, Haşim. Osmanlı Devletinin Kuruluş Döneminde Abdalan-I Rum (1300-1400). Sakarya Universitesi (Turkey), PhD Thesis, 2001.
Varlı, Nazife. “Erken dönem İslâm âlimlerinin psikolojiye katkıları: akıl, nefs, ruh kavramları”. Antakiyat 2/1 (2019), 67-89.
Yılmaz, Mehmet Emin. “Budapeşte’deki Gül Baba Türbesi’nin Onarımları 1884-1915”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi 99 (2021), 11-36.
Zohar, Danah. Spiritual intelligence: The ultimate intelligence. Bloomsbury publishing, 2012.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Turkish Management Review
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimizde yayımlanan makaleler, 